Dag 16: Zwiiiiieeeeeee
Door: Claire
26 Maart 2016 | Nieuw Zeeland, Martinborough
Dag 16: Zwieeeeeeeeeeee
“Aan de andere kant van de berg is het gras altijd groener”, denken sommige mensen. Dat dachten wij ook toen wij op dag 15 door een volkomen dor landschap de berg opreden in de wetenschap dat wij de volgende dag aan de andere kant van deze berg een fietstocht zouden maken door één van Nieuw Zeelands gerenommeerde wijnstreken, genaamd Martinborough (de andere bekende streek heet Marlborough en ligt op het Zuider Eiland). Wij verwachtten Italiaans of Frans aandoende glooiende heuvels vol wijngaarden en romantische wijnchateaux. Niets van dat al: Martinborough is een volkomen vlakke wijnstreek, waar de wijnranken allemaal bedekt worden door lelijke knalwitte of grauwzwarte netten. De wijnhuizen liggen aan brede lanen verspreid over een blok van zo’n 10 vierkante kilometer. Ondanks dit saaie landschap hebben wij wel degelijk een fantastische dag gehad. Om twaalf uur zaten we al aan de eerste wijnproeverij. Op dat moment ben je nog nuchter en dus ook kritisch: goede Riesling, Gewürzstraminer, Sauvignon Blanc, Chardonnay en vooral heurlijke terecht hoog aangeprezen Pinot Noir. Die dag hebben wij nog vier andere wijnhuizen aangedaan. Jos heeft de fietstocht nog in redelijk rechte lijnen uitgefietst. Door mijn Chinese genen, waardoor ik alcohol niet goed kan afbreken, werden mijn benen na wijnhuis twee echter al slap en leek, na iedere volgende 5 m fietsen, Martinborough wel degelijk te liggen in een heeeeeel stijl oplopende bergstreek. Giegelend en zwierend ben ik thuis gekomen bij onze allerliefste gastheer en gastvrouw, Chris en Polly, waar wij nóg een paar glazen van de in de achtertuin gebrouwen wijn gedronken hebben (mijn Engels werd steeds vloeiender). Ook ’s avonds ging het feest door tijdens een diner op het familie landgoed Terohana, waar de familieleden de druiven dagelijks liefdevol toespreken en zelfs de wijnranken hun excuses aanbieden wanneer ze deze snoeien (of heb ik dat laatste in mijn roes gewoon verkeerd verstaan?, dat zal toch wel?). De volgende ochtend werden wij geen van beiden met een kater wakker en wisten wij één ding zeker: terug in Nederland schaffen we en gros Astrolabe Sauvignon Blanc en Terohana Harmony Pinot Noir in.
“Aan de andere kant van de berg is het gras altijd groener”, denken sommige mensen. Dat dachten wij ook toen wij op dag 15 door een volkomen dor landschap de berg opreden in de wetenschap dat wij de volgende dag aan de andere kant van deze berg een fietstocht zouden maken door één van Nieuw Zeelands gerenommeerde wijnstreken, genaamd Martinborough (de andere bekende streek heet Marlborough en ligt op het Zuider Eiland). Wij verwachtten Italiaans of Frans aandoende glooiende heuvels vol wijngaarden en romantische wijnchateaux. Niets van dat al: Martinborough is een volkomen vlakke wijnstreek, waar de wijnranken allemaal bedekt worden door lelijke knalwitte of grauwzwarte netten. De wijnhuizen liggen aan brede lanen verspreid over een blok van zo’n 10 vierkante kilometer. Ondanks dit saaie landschap hebben wij wel degelijk een fantastische dag gehad. Om twaalf uur zaten we al aan de eerste wijnproeverij. Op dat moment ben je nog nuchter en dus ook kritisch: goede Riesling, Gewürzstraminer, Sauvignon Blanc, Chardonnay en vooral heurlijke terecht hoog aangeprezen Pinot Noir. Die dag hebben wij nog vier andere wijnhuizen aangedaan. Jos heeft de fietstocht nog in redelijk rechte lijnen uitgefietst. Door mijn Chinese genen, waardoor ik alcohol niet goed kan afbreken, werden mijn benen na wijnhuis twee echter al slap en leek, na iedere volgende 5 m fietsen, Martinborough wel degelijk te liggen in een heeeeeel stijl oplopende bergstreek. Giegelend en zwierend ben ik thuis gekomen bij onze allerliefste gastheer en gastvrouw, Chris en Polly, waar wij nóg een paar glazen van de in de achtertuin gebrouwen wijn gedronken hebben (mijn Engels werd steeds vloeiender). Ook ’s avonds ging het feest door tijdens een diner op het familie landgoed Terohana, waar de familieleden de druiven dagelijks liefdevol toespreken en zelfs de wijnranken hun excuses aanbieden wanneer ze deze snoeien (of heb ik dat laatste in mijn roes gewoon verkeerd verstaan?, dat zal toch wel?). De volgende ochtend werden wij geen van beiden met een kater wakker en wisten wij één ding zeker: terug in Nederland schaffen we en gros Astrolabe Sauvignon Blanc en Terohana Harmony Pinot Noir in.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
