Dag 11: De ceremonie

De gong van het klooster wekte ons om zes uur zodat we om 6:20 present waren in de tempelzaal om de ceremonie mee te maken. Was een bijzondere omdat er een moeder en dochter deelnamen die oma een jaar geleden hadden verloren. Deze oma kwam vaak in deze tempel. Tijdens de ceremonie worden er Sutra’s opgezegd en wij mochten aan één Sutra meedoen, keurig wan een blaadje kunnen oplezen. Voor de moeder had de monnik nog een aparte preek, in het Japans vanzelfsprekend. Claire vond dat de monnik lieve ogen en een compassievolle blik had, De moeder kreeg ook een aantal cadeautjes waaronder een banier met een lied en de naam van oma en de moeder. Was speciaal door de monnik voor deze gelegenheid gekalligrafeerd. Daarna een Japans ontbijt.
Nog even Koyasan in en met de kaveltrein, trein en metro terug naar Osaka en vandaar door naar Kyoto. Hotel was zelfs vanuit het station te bereiken. Kamer was weer formaat voor de Japanners.
Vlakbij het station liggen twee grote tempels die alleen op afspraak te bezichtigen zijn, maar je kunt het terrein wel op. Nadat we die bekeken hebben zijn we met de bus naar de uitgaanswijk van Kyoto gegaan en hebben daar door de smalle straatjes rondgelopen. Vonden er ook een leuk restaurantje met negen tafeltjes met hete plaat om eten aan tafel mee te bereiden, gourmetten dus. Was lekker. Hoorden dat er ook een Kyoto variant is van de Okonamyaki pizza. Deze hebben we ook besteld om te proeven. Geen pannenkoekje als bodem, maar gelijk het gehele mengsel op de plaat uitgestort om gaar te worden. Er ontstond een circa drie cm dikke plak waarin een ei, bloem, kip, lente-ui, gember en kool was verwerkt, smaakte goed en helemaal opgegeten.
Met de bus weer naar het hotel.