Slapen in Japan

Tot nu toe hebben wij twee soorten slaapgelegenheden meegemaakt in Japan: hotels in de stad, zoals wij die in het Westen kennen met Westerse bedden en hotels of ryokans op het platteland of in de bergen met de welbekende tatami matten als bed bodem. We weten dat er ook nog zogenaamde “love-hotels” bestaan, die vanwege de dunne wanden in huizen en appartementen ontworpen zijn voor geliefden om onder andere “verbaal” eens helemaal los te gaan. Men huurt een dergelijke kamer voor een uur, vier uur of bij hoge uitzondering voor een nacht. De kamers zijn in de meest uiteenlopende thema’s te boeken: Manga, sprookjes, bekende films, dienstmeisjes, postbodes, enz..
Dit stukje gaat over kamers en bedden waar je écht in slaapt. Om jullie namelijk eerlijk te zeggen: ik heb nog nauwelijks een nacht goed geslapen in dit land. In de hotels in de stad bevinden de kamers zich op grote hoogte, waar de ramen zelden open kunnen. Kunnen ze wel open, dan doe je geen oog dicht vanwege het geluid van de stad. Blijft het raam dicht, dan ben je overgeleverd aan droge benauwende airco. De frisse en stille nachten, waar we in Nieuw Zeeland heerlijk in ontspanden, vind je logischerwijze niet terug in de steden hier. Wij verheugden ons dan ook op de Japanse stijl kamers, waar in een handomdraai door de bedienden op de tatamivloer een futon (matras) wordt neergelegd en een heerlijk comfortabel uitziend bedje wordt opgemaakt met dekbed en kussen. Jos en ik konden niet wachten om te gaan liggen, maar…..KANG: keihard! De futon is meestal niet dikker dan een campingmatje, dat je meeneemt op je eerste kampeerreis (na de eerste reis heb je geleerd dat je de volgende keer beter een opblaasbaar matras kunt meenemen…of helemaal nooit meer wil kamperen). Ik gebruik de kreet “KANG” omdat een traditioneel Chinees bed een Kang heet en ook diezelfde ervaring geeft. Mijn Europese heupen en rondingen met vetjes blijken niet gemaakt te zijn voor deze verfijnde bedjes. Een ander aspect is het materiaal waar de tatami en het kussen van gemaakt zijn. Kussens zijn aan één kant gevuld met kapok en aan de andere kant met ….rijst! Kriebeldekriebel. Tatami’s zijn gemaakt van riet. Ik kwam er tijdens deze reis achter dat ik allergisch reageer op riet. Gevolg: niezen en de volgende morgen rode prikkende tranende pof-ogen. Je zou denken: “Doe dan het raam open!!!” Natuurlijk, hebben we meteen gedaan. Wat blijkt: op het platteland blijken de meeste ryokans heel romantisch te liggen langs een rivier met de meest gastvrije kamer heel idyllisch naast een…WATERVAL!!! Ooit geprobeerd verstaanbaar een gesprek te voeren met elkaar naast een waterval? Laat staan dat je er rustig naast slaapt.
Jos heeft van dit alles niet zoveel last. Hij slaapt overal lekker doorheen zolang er geen airco op hem blaast of een waterval hoorbaar naast hem raast. Daarentegen hoop ík het slaaptekort straks in Hawaï in te halen. Ach, gelukkig is het vakantie en kunnen we de rest van de dag op ons gemak relaxen.