Dag 26: Milford Sound

Toen we vanmorgen om kwart over zeven vanuit Te Anau wegreden regende het hard. Dat beloofde niet veel goeds voor de bootcruise over de bekende Milford Sound. Een sound lijkt qua uiterlijk helemaal op een fjord maar verschilt daarvan in die zin dat een fjord gevormd is door gletsjerwater, terwijl een sound gevormd is door het water van meerdere rivieren. Milford Sound komt bovendien aan de westkust van het Zuider Eiland uit in de Tasmaanse Zee.
Ik beschik helaas niet bepaald over zeebenen en maakte me dan ook enigszins zorgen over het onrustige wateroppervlak van de Sound vandaag, om het nog maar niet te hebben over het feit dat we ook nog aan het einde van de Sound de open zee op zouden gaan. Het weerbericht de avond daarvoor waarschuwde voor een zware opkomende storm en de woorden van de reisleider “Yeeeeh, it will get quite wobbly out there for about half an hour” deden me steeds bleker zien……gloeps. Maar, hup, primatourtje erin en met knikkende knieën en een kartonnen glimlach ben ik toch die loopplank op gegaan.
De weergoden bleken ons die dag gelukkig zeer goed gezind, want nog geen vijf minuten nadat de boot uitgevaren was stopte de regen en brak de zon zowaar door. De rest van de 2,5 uur durende cruise konden we genieten van een spectaculair schouwspel van honderden watervallen, waarvan de meeste van zo’n 900 m hoogte met donderend geraas naar beneden kletterden. De zon en het opspattende water zorgden regelmatig voor regenbogen. Soms voer de boot rakelings langs een waterval, onoplettende toeschouwers verrassend met een (die dag extra?) douchebeurt. Toen we aankwamen op de volle zee, ging het inderdaad flink op en neer. Ik ben naar het bovenste dek geklommen en heb met een open geest de frisse lucht en het prachtige uitzicht omarmd. In mijn ooghoeken zag ik hoe die lieve Sfinx zorgzaam maar op gepaste afstand klaarstond om mij op te vangen mocht dat nodig zijn. Het bleek allemaal niet nodig. Na een half uur keerde de boot weer om. Op de terugweg hebben we nog een kolonie zeehonden gezien, die heerlijk op de rotsen lagen te zonnen.
Terug in Te Anau hebben we tegen het einde van de middag nog een wandeling gemaakt rond het Te Anau meer en de zeldzame Takahé loopvogel gezien. Het was een mooie dag.